Z reguły parowanie szyb wiąże się ze zbyt dużym poziomem wilgotności w pomieszczeniu, a także ze znaczną różnicą temperatur na zewnątrz i wewnątrz budynku. Permanentne zjawisko skraplania się pary wodnej może świadczyć o słabej wentylacji. Para wodna może pojawiać się zarówno na zewnętrznej jak i wewnętrznej powierzchni szyby, a także wewnątrz pakietu szybowego.

Parowanie zewnętrznej powierzchni szyby wiąże się z wysoką izolacją cieplną szyb zespolonych. Z wnętrza budynku na zewnątrz wydostaje się niewielka ilość ciepłego powietrza, więc zewnętrzna szyba pozostaje zimna, a w wyniku skraplania nadmiaru wilgoci, w środkowej części szyby może pojawiać się para wodna. Na takie zjawisko częściej narażone są zabudowania z obszarów o dużej wilgotności powietrza, np. w pobliżu jezior, czy rzek.

Parowanie szyb wewnątrz budynku, dotyczy rzadziej okien starszego typu, a zdecydowanie częściej pojawia się w przypadku nowoczesnej i bardziej szczelnej stolarki okiennej. Podczas gotowania, prania, czy prasowania powietrze staje się wilgotne, nie wydostaje się na zewnątrz, a nadmiar pary wodnej osiada na szybach, które są chłodne. W tym przypadku skraplanie zaczyna się w rogach i brzegach okien.

Warto też zwrócić uwagę czy kondensacja pary wodnej nie następuje wewnątrz pakietu szybowego. Bardzo prawdopodobną przyczyną takiego zjawiska może być rozszczelnienie okna. W takim wypadku jedynym wyjściem może okazać się wymiana okna na nowe.